Week tien

26 mei 2019 - Curio Bay, Nieuw-Zeeland

Alweer een week voorbij, over drie weken vlieg ik alweer terug... 

Deze week begon maandag ochtend om 3:00 heftig met de Roy’s Peak hike in Wanaka. Een bekende wandeling die bekend staat om de mooie zonsopgang en het uitzicht. Nou, dat moet ik eerlijk toegeven, het was echt prachtig. De volle maan maakte het ook speciaal en het was kraakhelder dus konden we veel sterren zien. Ook waren Venus en Jupiter heel goed zichtbaar. Maar wat een regelrechte hel om boven te komen. 3,5 uur omhoog lopen en echt heel steil, niet grappig, absoluut niet grappig. Ik liep samen met een Japanner en Chinees die in dezelfde shuttle bus zaten en de Chinees was erg vrolijk, hij neuriede de hele weg omhoog en aan het eind kon ik hem wel, want ik stierf bijna en hij begon steeds harder te zingen. Maar afgezien van dat waren ze erg aardig😋Eenmaal op de top was het erg koud, dat wist ik maar toch, -3 en harde wind. De zonsopgang was het wel echt waard, prachtige kleuren. 

Toen we eindelijk weer beneden waren wilde ik het liefst de hele dag op de bank zitten, maar dat zat er niet in want ik ging paardrijden. Normaalgesproken ben ik niet zo’n fan van toeristenritjes, maar deze paarden zagen er goed verzorgd uit. Had verwacht dat er iets meer gereden werd in plaats van rondgestapt, vooral omdat ik de enige was, maar het uitzicht was erg mooi en de gids was goed gezelschap. Na afloop vond ik dat ik wel een ijsje verdiend had want inmiddels had ik al 30km gelopen. Patagonia heeft ontzettend lekker ijs en chocolade dus daar heb ik op het bankje gezeten in de zon, met ijs❤️

De volgende dag ging de reis verder naar Queenstown. Voordat we echt gingen rijden zijn we nog naar Puzzelworld geweest. Een ‘museum’ met allemaal illusies en ontzettend frustrerende puzzels die ik niet opgelost kreeg. Gelukkig geen lange busrit en onderweg zijn we aan paar keer gestopt. De eerste stop was bij ‘45th parallel’, dus halverwege de evenaar en de zuidpool. En over zuidpool gesproken, het wordt hier inmiddels wel echt frisser. Dit was ook de eerste ochtend dat het gras bevroren was door de nachtvorst, brrrr🥺Vervolgens vervolgden we onze weg naar de bungeejump brug, maar voor we daar waren hebben we eerst nog fruit inkopen gedaan bij een bekend winkeltje met allemaal fruit, ijs en nootjes. Het fruit was daar ook een stuk goedkoper, kiwi’s bijvoorbeeld $3 per kg en dat is goedkoop, al helemaal als je je bedenkt dat één paprika in de supermarkt ongeveer $4,50 is🤷🏼‍♀️Ik heb daar onder andere gedroogde papaya gekocht, van die rode blokjes die ook weleens in muesli zitten. Vroeger noemden Maarten en ik dat thuis spekjes, geen idee waarom, maar dat was waar het toetje om draaide dus nu kon ik een heel zakje ‘spekjes’ kopen, wat een leven hier. Dus met de hele tas vol kiwi’s, appels en spekjes heb ik toegekeken hoe een aantal anderen van de groep gingen bungeejumpen. Dit was de meest bekende brug, maar niet de hoogste. Die is namelijk iets van 140meter. Daar ben ik niet geweest, maar de filmpjes waren gaaf (en eng). Zal proberen een video te uploaden van YouTube, dan kun je zien hoe hoog het is. ‘S avonds gingen we met z’n allen pubcrawlen. We hebben gezamenlijk gegeten in de eerste pub om vervolgens verschillende pub’s te bezoeken, waaronder de ijsbar. Daar is alles gemaakt van ijs, zelfs de glazen. Eenmaal terug bij de eerste bar leek het alsof ik de helft van de mensen daar kende. Ik kom inmiddels overal mensen tegen die ik al eerder heb gezien omdat dit een beetje een standaard rondje is, maar hier waren wel heeel veel bekenden, erg grappig en super gezellig! Ze hadden bij die bar, Loco, ook een deel met Spaanse muziek waar iedereen Spaanse dansen deed. Ik keek toe totdat iemand me vroeg mee te dansen, en dat was eigenlijk best leuk! Had dat nog nooit eerder gedaan, maar het is niet zo moeilijk dus de basis ging aan het eind van de avond best goed! Ondertussen was ik al wel 300 keer gevraagd of ik uit Noorwegen kwam en waren er een aantal mensen die spontaan Noors tegen me begonnen te praten. Ik heb namelijk een trui van het merk National Geographic Norway en daar staat groot de Noorse vlag op, dus dat levert grappige situaties op. 

Woensdag heb ik met een andere meisje uit de groep door Queenstown gestruind. Eerst door de tuinen en vervolgens langs het water en de winkels. Het is een bekende stad, maar eigenlijk is het maar heel klein. Aan het eind van de dag hebben we een hele tijd op een bankje bij het water zitten kletsen. Toen zag ik twee meiden die ik in Franz Josef had gezien en daar kon ik het goed mee vinden. Dus leuk om hen daar nog even te zien. Eentje zag wel een beetje bleekjes, want ze hadden de Canyon Swing gedaan (een schommel die je in een kloof stort) en vervolgens een piercing laten zetten😂    ‘S avonds zijn we met een aantal naar ‘Fergburgers’ gegaan, de bekendste bakker en burger zaak van Queenstown en ik denk ook wel van Nieuw-Zeeland. We moesten twintig minuten in de rij staan, maar het was het zeker waard😍Vervolgens was het tijd voor nog een pubcrawl, met gekke spelletjes en leuke mensen. Één van de gekke spelletjes was ‘verzamel zoveel mogelijk linkerschoenen’, maar het deel linker had ik niet meegekregen dus degene die van onze groepje verzamelde had allemaal linker en één rechter (de mijne dus)😂Maar ik ben niet zo lang gebleven, want inmiddels was ik erg moe en moest ik ook mijn tas nog inpakken voor de vroege bus de volgende ochtend.

Dus zoals al zei, donderdag ochtend was vroeg, 7:00 vertrok de bus richting Te Anau. Alleen Robert en ik stapten daar uit, de rest ging allemaal door naar Gunn’s camp. Hier heb ik een aantal relaxte dagen en een heel fijn hostel. Vier bedden en geen stapelbedden met eigen badkamer. Robert is een Duitser, kamergenoot 1. Ola is een Poolse, die ik niet direct herkende maar later toen ze het zei waren we elkaar al tegengekomen bij de Pubcrawl in Queenstown. Dat is dus kamergenoot 2 en dan is er nog een derde, bijzondere man met zn wilde baard en 60km wandelen op één dag (15,5 uur lopen) maar wel erg aardig. En dan is er nog de kat, een heel lief (maar harig) beest. Nadat ik mn kamer op orde had en de was in de machine zat ging ik op zoek naar een supermarkt, en ik maak er steeds een spelletje van om in te schatten hoeveel het in totaal kost en daar ben ik inmiddels best goed in geworden. ‘S avonds heb ik mijn pasta gerecht in elkaar geflanst, wat overigens erg lekker was. 

En vrijdag was eindelijk de dag van de Milford sound tour. En wat was dat ongelooflijk mooi😍Om 7:45 werd ik bij mijn hostel opgehaald door VIP Milford tours en reden we met een clubje richting Milford, ongeveer 2,5 uur rijden met wat foto momenten onderweg. Dit was ook de eerste keer dat ik een Kea zag, de groene vogels op de foto’s. Super brutale beesten, ze jatten alles wat je laat liggen en knagen aan auto’s. Maar ze zijn ook super slim. Zo staan er bijvoorbeeld op veel plekken vallen voor ratten en possums, maar zal hadden al snel in de gaten dat ze met een stokje door het gaas de vallen af konden laten gaan. Ook doen ze aan teamwork door met een aantal tegen de vallen aan te duwen, en ze zo van de berg af te laten rollen😂

Eenmaal aan boord van de boot hadden we eerst een lunchbuffet met allemaal lekkere dingen😍Het regende dus dat was een goeie timing want niet veel later werd het droog en konden we op het dek staan. We hadden geluk want er waren bottlenose dolfijnen en ze zwommen met de boot mee!! Zo cool! Ik had nog nooit een dolfijn van zo dichtbij gezien. Het landschap was ook echt prachtig, mijn favoriete plek van Nieuw-Zeeland tot nu toe! Rond 16:00 kwam ik moe, maar helemaal gelukkig weer terug. 

Zaterdag was een uitslaap dag. De avond ervoor sliep ik namelijk laat, want we speelden spelletjes op onze kamer. Na het ontbijt ben ik naar het vogel reservaat gelopen, maar dat was het heel bijzonder. De meeste vogels had ik namelijk al gezien in Zealandia in Wellington. 

Vanochtend ben ik om 8 uur weggereden met twee anderen richting The Catlins. Dit is een mooie regio in het uiterste zuiden waar de meeste mensen niet heen gaan, de bussen dus ook niet, maar ik wilde er wel graag heen. In Te Anau kwam ik in het hostel iemand tegen die daar toevallig heen ging dus ben ik met haar meegereden. We zijn de komende dagen dus samen, heel gezellig. Ook ging een ander kamergenootje mee tot aan Bluff, goed gezelschap dus. Toen we al meezingend in Bluff aankwamen werden we getrakteerd op super mooie luchten. De donkere regenwolken afgewisseld met zon was super. Dit is het aller zuidelijkste puntje van Nieuw-Zeeland (op Steward Island na, maar dat kun je wel zien vanaf daar). Ik heb hier mijn eerste rode kiwi gehad. De groene kent iedereen, maar een rode had ik nog niet gegeten en ik was er ook niet zo kapot van, vrij zoet. Vervolgens zijn we met z’n tweeën doorgereden richting Curio Bay. Onderweg zijn we nog bij een paar dingen gestopt, waaronder bij een vuurtoren waar zeeleeuwen zitten en we hebben er eentje gezien😄Eenmaal in Curio Bay begon het wat te spetteren (tot dan toe hadden we nog geluk), maar we zijn toch nog even naar het strand gelopen. Gelukkig maar want we hebben allebei een Paua schelp gevonden!! Ik heb er zelfs twee en die schelpen vind je meestal niet zomaar. Veel toeristen kopen er eentje, omdat ze typisch Nieuw-Zeelands zijn, maar dit is veel leuker. Ik ga nu maar eens koken, morgenochtend vroeg op om een pinguïn te vinden, hopelijk hebben we geluk. 🤞🏼

Foto’s

1 Reactie

  1. Annekewirds:
    26 mei 2019
    Iedere z.ondagmorgen feest met je gezellige verhalen en mooie foto's .en wat een prachtige reis maak je en fijn dat wij zo mee mogen genieten . Dank je wel en nog veel plezier . Dikke kus ,oma